Back to top

Muzikale wereldreis (30): Latijns-Arabië

Het mooie van deze wereldreis is dat we ook op plekken kunnen komen die in fysieke vorm onbereikbaar zijn. Neem nu Latijns-Arabië, de streek waar het Midden-Oosten en Zuid-Amerika elkaar treffen. In het echt bestaat het niet, maar op de muzikale kaart kunnen die continenten opvallend dicht bij elkaar liggen. Dat blijkt wel uit deze aflevering van onze ‘Muzikale wereldreis’.

Een continent aan de andere kant van de wereld, dat roept exotische beelden op. Dat blijkt wel uit het eerste fragment. De Braziliaanse zangeres Gal Costa liet zich voor het lied Tuareg inspireren door de muziek van het Midden-Oosten. Zo zijn er ook een rietfluit en een Arabische luit (de oed) te horen in dit lied.

Gal Costa – Tuareg

Voor veel Zuid-Amerikanen is het Midden-Oosten veel dichterbij dan je zou verwachten. Gedurende de 20e eeuw is er een gestage stroom immigranten vanuit het Midden-Oosten naar Zuid-Amerika vertrokken, vooral van mensen uit Libanon en Syrië. De meesten vestigden zich in Brazilië en Argentinië. De bekendste Zuid-Amerikaanse artieste met wortels in het Midden-Oosten is Shakira wiens grootouders van vaderskant allebei in Libanon werden geboren. Haar naam is ook Arabisch: ‘shakir’ betekent ‘dankbaar’. Regelmatig duiken er Arabische elementen in haar muziek en clips op en Shakira is ook een goede buikdanseres. In het lied Ojos Asi zingt ze zelfs een couplet in het Arabisch.

Shakira – Ojos asi

Andersom lieten muzikanten uit het Midden-Oosten zich graag beïnvloeden door muziek uit Latijns-Amerika. Een fraai voorbeeld is Maurice el Médioni. In de jaren 40 werkte El Médioni als pianist in de Algerijnse havenstad Oran. Toen daar in 1942 Amerikaanse militairen gelegerd waren, leerden Cubaans-Amerikaanse soldaten de Algerijnse pianist hun muziek kennen. El Médioni ontwikkelde een volledig unieke pianostijl waarin Arabische en Cubaanse muziek samenkwamen. Met zijn linkerhand speelde hij de ritmes uit Latijns-Amerika terwijl hij met zijn rechterhand Arabische melodielijnen speelde.

Maurice el Médioni & Roberto Rodriguez – Je n’aime que toi

El Médioni boorde onbedoeld een bron aan die natuurlijk veel ouder is. De muziek van Latijns-Amerika is sterk beïnvloed door de muziek van Spanje. Dat land heeft eeuwenlang invloeden uit de Arabische wereld opgenomen. Zo is de Spaanse gitaar een directe afstammeling van de Arabische oed. Het moslimrijk Al-Andalus lag op het grondgebied van het huidige Spanje. De stad Granada was rond het jaar 1000 een cultuurcentrum waar de muziek floreerde. Jordi Savall wekt op deze cd die muziek tot leven die in de vroege middeleeuwen in Granada klonk. De ‘Morendans’ uit het onderstaande fragment werd opgenomen door muzikanten uit Noord-Afrika.

Jordi Savall & Hesperion XXI – Danza Morisca

Nog altijd zijn er Spaanse artiesten die zich laten inspireren door de muziek van Noord-Afrika. Een voorbeeld is Radio Tarifa, een groep die zijn naam dankt aan het havenstadje Tarifa. Tarifa is de meest zuidelijke stad van Spanje, met een uitzicht op de kust van Marokko. Flamenco en Arabische muziek vloeien heel natuurlijk samen in de muziek van deze groep.

Radio Tarifa – Rumba Argelina

Voor het laatste fragment reizen we door naar Egypte waar de groep Salamat zich liet inspireren door de mambo, de feestelijke dans uit Cuba. Mambo el Soudani vermengt de beroemde Mambo No. 5 van Pérez Prado met de muziek van Nubiërs, een volk uit het zuiden van Egypte.

Salamat – Mambo el Soudani

Meer horen? Deze gehele cd is gewijd aan muzikale uitwisselingen tussen Latijns-Amerika en het Midden-Oosten.

(PdK)